เดิมพื้นที่บ้านบุยังเป็นป่าทึบอยู่และเป็นที่อาศัยหากินของสัตว์ป่าหลายชนิดด้วยกันเป็นผืนป่าที่เชื่อมติดกับเขาพนมรุ้งซึ่งมีความอุดมสมบูรณ์มากในตอนนั้น แต่ยังไม่มีใครกล้าเข้ามาปลูกสร้างบ้านเรืนเป็นที่อยู่อาศัยเพราะเกรงกลัวสัตว์ป่าที่หากินอยู่ตามพื้นป่าแห่งนี้ ต่อมาเมื่อปี พ.ศ. 2455 ได้มีครอบครัวหนึ่งเข้ามาถากถางผืนป่าแห่งนี้เพื่อจะทำไร่ทำนาเพราะเห็นว่าเป็นพื้นที่ที่อุดมสมบูรณ์ดี และครอบครัวแรกที่เข้ามาจับจองถิ่นฐานในพื้นที่แห่งนี้ คือครอบครัวของตากูด สมัครคดี ซึ่งบ้านเดิมนั้นอยู่ที่บ้านนาสาม อำเภอเมือง จังหวัดสุรินทร์ ตากูดได้ได้พาครอบครัวอพยพโยกย้ายจากจังหวัดสุรินทร์ มาพักอาศัยที่บ้านโคกระเวียงก่อน จากนั้นก็พาเพื่อนบ้านจำนวนหนึ่งออกไปถางป่าเพื่อทำไร่ทำนา ซึ่งมีระยะทางจากบ้านระเวียงถึงป่า
ประมาณ 1 กิโลเมตรเมื่อถึงเวลาเก็บเกี่ยวพืชผลทางการเกษตร ตากูดได้สร้างกระท่อมอยู่คนเดียวเพื่อพักอาศัยในการเฝ้าดูแลไร่นาที่ปลูกไว้เพราะท่านเป็นห่วงพืชผลที่ปลูกเอาไว้ ส่วนเพื่อนบ้านไม่มีใครกล้านอนเพราะกลัวสัตว์ป่าทำร้าย เลยพากันอยู่ที่บ้านโคกระเวียงตามปกติ ตากูดท่านอาศัยอยู่ที่กระท่อมคนเดียวจนกระทั่งสิ้นสุดฤดูเก็บเกี่ยวต่อมาเพื่อนบ้านจึงได้ตามตากูดมาสร้างกระท่อมเพื่อเป็นที่อาศัยและจับจองผืนป่า